Jest to rezerwat o ochronie częściowej, i o powierzchni 67,16 ha, utworzony w 1966 roku. Rezerwat chroni wydzielony obszar naturalnego lasu mieszanego z udziałem buka. Bardzo urozmaicona rzeźba terenu z jeziorem i stromymi zboczami rzeki Pełcz, decyduje o zmienności drzewostanów, w których przeważa buk o imponujących rozmiarach. Występują tu również okazałe dęby, z rzadka olbrzymie sosny, wiele drzew pomnikowych nadaje rezerwatowi charakter lasu puszczańskiego. Panuje tu zespół leśny zwany grądem zachodniopomorskim. W niższych położeniach nabiera on cech grądu niskiego, gdzie pojawia się typowa dla takich siedlisk roślina szczyr trwały. Na płaskim terenie rośnie las bukowy, tworząc zespół leśny buczyny pomorskiej z perłówką jednokwiatową i marzanką wonną. Las bukowy przybiera inną postać na skarpach oraz zboczach jeziora i rzeki, zmieniając w tak zwaną kwaśną buczynę z roślinnością acydofilną (kwaśnolubną), w innych miejscach można natrafić na podzespół paprociowy buczyny pomorskiej. W zagłębieniach terenu o podłożu torfowym występuje zespół brzeziny bagiennej z brzozą omszoną z poduchami mchów i torfowców. Rezerwatowi została przypisana funkcja naukowo- badawcza, funkcja edukacji ekologicznej społeczeństwa, a także rezerwat ma istotne znaczenie dla poczynań praktycznych w leśnictwie.