Park jest integralną częścią dawnego założenia pałacowo-dworskiego w Brzozie. Pałac został zniszczony i rozebrany w latach 1950-1951. Park został założony w połowie XIX wieku jako krajobrazowy w stylu angielskim, o tendencjach sentymentalnych. Ogólna jego powierzchnia - według danych Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków - wynosi 21 ha, w tym 10 ha zajmują wody polodowcowego jeziora Brzoza. Na półwyspie znajduje się dawny pawilon i ogród. Wschodnią granicę parku stanowi pole i wąski pas zadrzewień nad brzegiem jeziora. Od południa granicę stanowi odcinek ulicy wiejskiej, a od zachodu park ogrodzony jest żelbetowym płotem. Z kolei północna część jest zadrzewiona, z wyróżniającym się wejściem do piwnicy- lodowni. Drzewostan był inwentaryzowany na początku lat osiemdziesiątych XX wieku. Drzewa z pierwotnego zadrzewienia liczą około 260 sztuk (również w otoczeniu cerkwi), w tym w zadrzewieniu alei 60 sztuk oraz okazałe platany występują w alei dojazdowej w ilości 95 sztuk. Skład drzewostanu wynosi 42 gatunki:

- liściaste - 26 gatunków z odmianami
- iglaste - 5 gatunków
- krzewy - 11 gatunków

W drzewostanie górują dęby, buki, klony, jesiony i lipy (w wieku 80 - 150 i więcej lat). Stan zadrzewienia jest ogólnie dobry, występują dwa pomniki przyrody: lipa o obwodzie 500 cm i jedlica Douglasa (daglezja) o obwodzie 320 cm . Krzewy i podrosty pokrywają około 80 % powierzchni parku.